-

         Jednym z moich ulubionych pisarzy jest Andrzej Sapkowski, ze szczególnym uwzględnieniem opowieści o Wiedźminie. Kilka książek ze splątanymi losami, czasami i przestrzeniami. Wszystko dzieje się teraz i przedtem i potem, czasami gubisz się, co było pierwsze, bo tak naprawdę, jakie to ma znaczenie? Utkane losy przedziwnych postaci  ze świata fantazy, przeznaczenie i reguły, czarodziejki i królowie, krasnoludy i elfy, zaginione księżniczki i ON - Wiedźmin. 

       Mutant porzucony przez matkę, walczący z potworami, znakomita maszyna do zabijania. Teoretycznie jest postacią pozytywną, ale tak naprawdę  - zabija. To jego praca, powołanie, przeznaczenie - w sumie to czy jest katem czy ofiarą, zależy od tego kto opowiada jego historię. Kilka lat temu na podstawie książki zrobiono grę komputerową - absolutny światowy bestseller, a potem polski serial... Miało być pięknie, a wyszło jak zwykle - smutno, siermiężnie i biednie. Wielbiciele Wiedźmina byli w ogromnej większości bardzo zawiedzeni. 

       I nagle poszło hasło, że nowy serial zrobi NETFLIX - wielkie oczekiwania i nadzieje, w roli głównej super aktor, ogromny rozmach i... jakoś tak nie do końca. Serial jak serial. Szału nie było. Trzy sezony Obejrzane tak... z dużym dystansem, bez wielkich fajerwerków. Długo nie było czwartego sezonu, chociaż go zapowiadano, i... Wczoraj zobaczyłam kilka odcinków nowego sezonu. Zmienili głównego bohatera. Inny - niewątpliwie bardzo znany i przystojny, ale - inny aktor gra rolę Wiedźmina. Byłam w szoku. Tak po prostu, i - nowy sezon toczy się dalej, wszyscy pozostali aktorzy grają, jakby nic się nie zmieniło, chociaż zmieniło się wszystko. Sceny łóżkowe, spotkania starych przyjaciół, walki, czy tylko ja zauważyłam różnicę ?!

       Najdziwniejsze było to, że po trzech odcinkach przestało mi to przeszkadzać, przyzwyczaiłam się. I nagle zapaliła mi się malutka czerwona lampka. Zmienił się tylko aktor, cała gra toczy się dalej, podobnie jak w naszej "rzeczywistości". Zmieniają się imiona króli, prezydentów, gwiazd muzyki czy celebrytów. To czy ktoś jest bohaterem czy bandytą, zależy w dużej mierze od tego, kto opowiada historię. Jesteśmy tylko malutkimi pionkami w czyjejś opowieści - nawet główny bohater może zostać wymieniony - bo tak naprawdę, to też tylko pionek. Kto tak naprawdę pisze naszą historię?

                                                                                                                             

                                                                                        Tutejsza

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Opowiesc o zeglarzu

-
Obraz
Porcik w Keflaviku, Islandia          Kiedy wypływasz na rejs, nigdy nie wiesz, gdzie i kiedy dopłyniesz. Możesz mieć plan, mapy, możesz sprawdzić prognozę pogody, dopilnować, żeby jacht był sprawny a załoga zgrana i doświadczona. Możesz zwiększyć prawdopodobieństwo dotarcia do określonego portu, w określonym czasie. Ale nigdy nie wiesz na pewno. Gdzieś na Bałtyku      Może wydarzyć się tysiąc rzeczy, na które nie masz wpływu, i trzeba się po prostu dostosować, nabrać pokory, pokłonić Neptunowi. Żeglarstwo uczy dystansu do siebie i swoich planów, jak chcesz się uczyć, oczywiście.  Wejście do Kopenhagi           Powiedzmy, że rejs idzie w miarę gładko, morze jest trochę wzburzone, nie tam, żeby zaraz sztorm, po prostu płyniesz na krótkiej fali z zachodu, wiatr wieje ze wschodu, a ty płyniesz na północny-zachód... no trochę kiwa, powiedziałabym, że niektórym robi się nawet wymiotnie.  Zatoka Biskajska    ...
Read more »

Port Aransas

-
Obraz
               Jakiś czas temu usłyszałam o piaskowym festiwalu w Port Aransas w Teksasie, czyli jakieś 3 godziny drogi ode mnie, po prostu rzut beretem. Podobno największy w Stanach Zjednoczonych, ogromne rzeźby piaskowe, oczywiście z lekko podrasowanego piasku, żeby trzymały się kupy. Ktoś wspomniał coś o dodatku cementu, naprawdę nie mam pojęcia – na zdjęciach rzeźby wyglądały pięknie.            No to – trzeba zobaczyć i zrobić swoje zdjęcia 😊Po wielu koncepcjach i antykoncepcjach dotyczących wyjazdu – pojechałam sama. Bezpośrednio z San Antonio do Port Aransas, o 10 rano wylądowałam w miasteczku , i zupełnie przypadkiem zajechałam do porciku jachtowego, blisko przeprawy promowej. Mnóstwo wędkarzy w każdym wieku, przepływające ogromne statki handlowe i pelikany, i delfiny...            Utknęłam na dwie godziny. Nie mam pojęcia, co jest takiego specjalnego w tych akurat stworzeniach, ...
Read more »

Na zaglach

-
Obraz
     Rozmawiałam wczoraj ze znajomą sprzed lat. Jak zwykle – zobaczyłam nowe zdjęcie na fejsie, pomyślałam – ciekawe co u niej, i zadzwoniłam.  Poza zdawkowymi życzeniami na święta czy urodziny, w zasadzie nie miałyśmy kontaktu przez co najmniej 10 lat. Obie mieszkamy w zupełnie innych miejscach, mamy inne życia, związki, prace, ale...      Pamiętamy siebie z tamtego czasu.  Dla niej – ja jestem przede wszystkim żeglarką,  bo najwięcej czasu spędziłyśmy razem na rejsach,  gdzie byłam tzw. „pierwszym”, (w sensie, że niby oficerem 😉)  i marzyłam o rejsie dookoła świata.  Tymczasem od  kilku lat nie byłam nawet na jachcie,  mam nadzieję, że kiedyś do tego wrócę – to głębokie uzależnienie 😊,  ale w tej chwili – nie.  Ludzie z którymi mam kontakt teraz, nie mają pojęcia,  że przepłynęłam te swoje 10 000 + mil morskich,  że sztormy, że szanty, że Mayday, że morza i  oceany   Ciekawa jestem, j...
Read more »